ملی شدن شیلات

مصدق به روايت تاريخ و اسناد]
#مطلب_روز  ۱۲ بهمن سالروز ملی شدن شیلات ایران، توده ای ها: مصدق فرمان اربابان امپریالیستش را اجرا کرد!
ملی شدن صنعت ماهی و شیلات ایران، یکی از وقایع مهم تاریخ معاصر ایران است که در روز ۱۲ بهمن ماه سال ۱۳۳۱ خورشیدی، و در دوران زمامداری دکتر محمد مصدق به انجام رسید. این واقعه که در راستای سیاست موازنه منفی دولت مصدق ارزیابی می‌شود.
در دی ماه ۱۳۳۱ از جانب شوروی در مورد تجدید نظر امتیاز انحصار کشتیرانی شوروی در دریای خزر و شیلات در اطراف بندرهای ایرانی این دریاچه به دولت مصدق پیشنهادهایی شد. این امتیاز، در گذشته(در زمان محمد شاه قاجار) ابتدا به یک تبعه روس تزاری به نام لیانازوف داده شده بود و مدت آن در ۱۳۰۳ به سر می آمد. رضاشاه موافقت کرد امتیاز مزبور برای ۲۵ سال دیگر به شوروی انتقال یابد. توافقنامه شیلات که توسط رضاشاه در ۱۳۰۶/۱۹۲۷ امضا شده بود، نفعی برای ایران نداشت زیرا به قول فرهاد دیبا پرداخت پول‌ها به روبل انجام می‌شد و شوروی تعیین نرخ و فروش را کنترل می‌کرد و تمام حساب و کتاب‌ها را در اختیار خود داشت. این وضع چاره‌ای جز قبول هر آنچه شوروی می‌خواست برای ایران نمی‌گذاشت. مصدق در همان زمان در مجلس با این تمدید امتیاز مخالفت ورزید.
اما پیش از پایان آمدن مهلت امتیاز، در دی ماه ۱۳۳۱، دولت شوروی خواهان تمدید قرارداد برای مدتی دیگر شد. مصدق درخواست شوروی را رد کرد و به سفیر شوروی گفت از ایران در حالی که امتیاز نفت انگلیس را(که هنوز چند دهه به پایان آن مانده است) لغو می کند، نباید انتظار داشت امتیاز واگذار شده به دولت روسیه را تمدید نماید.
در ۱۴ بهمن ۱۳۳۱ «به سوی آینده»( روز نامه حزب توده) نوشت:«واقعیت امر این است که دولت ایران نماینده فئودال ها،زمینداران بزرگ و سرمایه داران عمده ای است که وابسته به امپریالیسم اند. به همین جهت نمی تواند با سیاست دولت شوروی همراه شود، سیاستی که تامین صلح، آزادی و خوشبختی توده های تمامی مردم جهان را بر عهده دارد.»
«به سوی آینده» و «شهباز»(دو روز نامه حزب توده) ابتدا منکر این شدند که دولت شوروی خواهان تمدید امتیاز شیلات بوده است، اما به دنبال اعلام این مطلب از سوی خبرگزاری تاس ، آنها نیز حرفشان را پس گرفتند. "مردم"(ارگان رسمی حزب توده) در ۲۳ بهمن نظر رسمی حزب را در این مورد به شرح زیر بیان کرد:«روز اول بهمن ماه ۱۳۳۱ به سبب توقف عملیات شرکت شیلات ایران! دولت شوروی به دولت ایران پیشنهاد تمدید فعالیت های شرکت را برای مدت بیشتری داد. این پیشنهاد کاملا به نفع مردم ما و کشور ما بود. با وجود این، و به رغم این همه حقایق بدیهی، دولت مصدق بر خلاف منافع مردم ما و کشور ما و در راستای اجرای فرامین اربابان خارجی اش، رسما به پیشنهاد اتحاد شوروی پاسخ داد و اعلام کرد دولت او قصد تمدید فعالیت شرکت مشترک ایران و شوروی را ندارد. مردم ایران این اقدام ضد ملی مصدق را عمل زشتی تلقی می کنند و معتقدند که انگیزه این اقدام دشمنی با منافع مردم و پیروی از اربابان امپریالیست کسانی است که سر رشته سیاست کنونی ایران را در دست دارند.»
مصدق و نبرد قدرت- همایون کاتوزیان، ص ۲۵۳-۲۵۵
فرهاد دیبا، محمد مصدق، ص ۱۶۷
@mohammadmosaddeghم